به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، "مورو" از روحانیون معتدلی است که از محبوبیت زیادی در کشور برخوردار است و طرفدار گفتگو و گذشت و روشنفکری است. جنبش النهضة، در دفتر وکالت او شکل گرفت اما او در ابتدای دهه نود قرن گذشته از این جنبش جدا شد و با روش مبارزه آن مخالفت کرد، چرا که آنها از خشونت استفاده می­کردند به خصوص در حادثه سوزاندن یکی از دفاتر حزب قانونی حاکم منحل سابق و کشته شدن نگهبان این دفتر که حمله کنندگان او را محکم بسته بودند. آنها جوانانی انقلابی بودند که طبق گفته سران این جنبش بدون آگاهی رفتار کردند و متوجه کار خود نبودند.

مورو به تازگی و در همایش این نهضت، به جنبش نهضت بازگشت که این بازگشت با استقبال برخی و عدم قبول برخی دیگران مواجه شد که از کناره گیری او از جنبش در ایام سختی ناراحت بودند. "مورو" در شورای مشورتی وابسته به جنبش انتخاب شد اما افکار او مورد پذیرش افراطیون این نهضت که سلفیان تندرو بودند واقع نشد. آنها خواستار اجرای دین با استفاده از خشونت بودند نه با استفاده از گفتگو و حکمت و موعظه حسنه با دیگران.

انتظار آن می­رفت که شیخ مورو پیش از این مورد سوء قصد قرار گیرد یعنی از زمانی که مورد تهدید های فراوان قرار گرفت و این افراد تندرو در صفحات فیس بوک به او دشنام و ناسزا گفتند. دفاع مورو از یوسف الصدیق، متفکر اسلامی تونسی که او نیز افکارش با این جریان سازگار نیست باعث سرعت بخشیدن این گروه در حمله به این وکیل پیر شد که پس از افطار مشغول سخنرانی بود.

هویت حمله کننده

اطلاعات رسیده نشان می­دهد که شخص حمله کننده که در حال بازجویی است یکی از مسؤولان جنبش نهضت شهر قیروان است که دارای تفکر سلفی می­باشد که اگر این اطلاعات درست باشد، این شایعه را تایید می­کند که در تفکراتی که الزاما برگرفته از فکر سران اصلی اخوان نیست میان نهضت و جریان سلفی اختلافی وجود ندارد.

اطلاعات اولیه در مورد هویت فرد حمله کننده نشان می­دهد که وی از اعضای سابق دستگاه قضایی است که به موجب عفو اخیر آزاد شده اند. وی طبق قانون ترور زمان بن علی محکوم به زندان بوده که اخبار حاکی از این است که مجددا به این قانون عمل خواهد شد به خصوص پس از افزایش خطر تکفیری های جهادی و تهدیدهای القاعده و تلاش اعضای آن برای نفوذ به تونس از طریق صحرای الجزایر که ارتش تونس در کمین آنها بود.

اتهام دولت

جریان های جدید، جنبش نهضت و دولت را مسؤول این اتفاق می­دانند به ویژه اینکه جنبش نهضت با نرمی و لطافت زیادی با این افراد برخورد می­کند و با این بهانه که آنها از بازگشت تجربه بن علی و سرکوب و کشتار اسلام گراها می­ترسند، از این اعمال آنها چشم پوشی می­کند. البته این سیاست دیگر شکست خورده و نتیجه آن افزایش نفوذ تفکر این افراد در جوانان تونس شده که این امر باعث شده برخی از آنها درس را رها کرده و به پادگانهای آموزش نظامی وابسته به القاعده در صحرای الجزائر و شمال مالی روی بیاورند تا پس از آن برای جنگ به لیبی یا سوریه بروند.

این نرمی در سخنان رهبر جنبش نهضت راشد الغنوشی به خوبی قابل مشاهده است که گفته حماسه و شور این افراد او را یاد جوانی خود می اندازد و تفکر افراطی آنها تحت تاثیر طبیعت معتدل و ضد خشونت جامعه تونس به زودی به اعتدال می­رسد. باید در برابر این افراد صبر کرد تا همانند جنبش نهضت از تفکر معتدل جامعه متاثر شوند و به اعتدال برسند. بیشتر سران جنبش نیز بن علی را مسؤول انتشار و گسترش تفکر افراطی در کشور می­دانند. سیاست خشک کردن سرچشمه ها توسط بن علی باعث محرومیت مردم تونس از دین و سکولار شدن کشور شده و این نیز امری است که تونسی ها را تشنه دین کرده و شبکه های ماهواره ای وهابی هم که به قبله مردم تونس تبدیل شده اند از این اشتیاق سوء استفاده کردند.

دانشگاه الزیتونة

بیشتر متفکران اسلامی بر این باورند که ضربه بورقیبه به آموزش دینی در دانشگاه الزیتونة نیز نقش زیادی در انتشار تفکر وهابی در کشور داشته و این خلأ باید پر می­شد و با این تفکر پر شد و خالی کردن مجدد آن نیاز به  وقت و تلاش فراوان و ترویج فرهنگ گفتگو در میان افراطیونی دارد که مایه آزار و اذیت مردم تونس شده اند. البته محیط الجزایر نیز که گروه های اصولی در آن حضور دارند موجب رشد و گسترش این تفکر در تونس شده.

این متفکران بر این باورند که راه حل این مشکل بازگشت آموزش دینی و بازگرداندن اعتبار دانشگاه کهن  الزیتونة به آن می­باشد. دانشگاهی که پیش از الازهر مصر تاسیس شده و سپس مجهز ساختن آن به تمام وسایل انتشار و تبلیغ فکر روشنی که قرن ها بر مردم تونس حاکم بوده و سرزمین آنها همیشه محل همزیستی مسالمت آمیز جمیع مذاهب اسلامی بوده و این مردم هیچگاه با این تفکر تکفیری افراطی وارداتی از طریق ماهواره آشنا نبوده اند.